Genom prokariontów
Encyklopedia PWN
indukcja
genet. podstawowy dla prokariontów i jednokomórkowych eukariontów mechanizm regulacji genetycznej na poziomie ekspresji genów;
[łac.],
miejsce wiążące rybosomy, sekwencja Shine–Dalgarno,
genet. region w mRNA prokariontów bogaty w zasady purynowe, położony zazwyczaj w odległości 6–8 nukleotydów od kodonu inicjującego translację;
sensowna nić, nić kodująca,
jedna z nici DNA, której sekwencja nukleotydowa jest identyczna z sekwencją pierwotnego produktu transkrypcji danego genu (wyjąwszy zamianę tyminy na uracyl w RNA);
biol. najmniejsza występująca w przyrodzie, zdolna do życia, samoodtwarzająca się struktura o złożonej organizacji.
